1 Temmuz 2013

biz değişiyoruz sanki durgunluğa doğru
sanki bir kelimenin terk edildiği o şafakta
içimizden geçen o kara tren gibi
rayları eskiten, kulak tırmalayan
tünellerin içinden geçiyoruz aydınlığa doğru

açık bir durum var,
o da zamanın geçtiğini hissetmek, geçmemesine üzülmekten daha çok koymaya başladı
ve sanki her gün bir vesikalık çekiyor aynalar
geride kalanları saymak için.

kaç ceset var,
kaç yolcu geçti
kaçımızın hala umudu var bilmiyorum
belki içimizde hissettiklerimiz,
kalbimizde yok ettiklerimiz
gözlerde kaybolan anlamlar
hepsi bir yerde toplanıyordur bize yarını getirmek için
ya da bunlar da hayal mahsulü bir avuntu işi

dağılan her şeyi toparlamaktan sıkıldım
artık sadece bir noktaya bakmaktan da öyle...


bak yine o güzel şarkı çalıyor

- "blue hotel" -