bak şimdi değersiz geliyor her şey
sessiz bir gecenin ardından bıraktığımız o yalnızlık...
sodade..
kimileri gittiler kabullenilmek için
ben neden buradayım diye sormadım değil
aslında ben de gittim
kabullenmek için gittim kendimden
sodade.
aynı bu çalan şarkı gibi... sodade..
bir tel döküldü saçlarımdan, beyaz bir tel
zaman bizi avuçları içinde sıkıyor, eziyorken
zaman bizi zamansız bırakıyorken
hiç bir şeye yetmiyorken
çivi gibi saplanmış dudaklarımıza kelimeler
ödün vermiyorken mecburiyetler...
bıktım kendimden.
aynalara bakamıyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder